- defetysta
- сущ.• пораженец* * *defety|sta♂, мн. И. \defetystaści, РВ. \defetystastów пораженец* * *м, мн И defetyści, PB defetystówпораже́нец
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
defetysta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. defetystayście; lm M. defetystayści {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek odznaczający się defetyzmem; pesymista {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
defetysta — m odm. jak ż IV, CMs. defetystayście; lm M. defetystayści, DB. defetystatów «człowiek szerzący defetyzm, ulegający defetyzmowi, nie mający wiary w powodzenie jakiejś sprawy» … Słownik języka polskiego